Заборавот како нишка за спас од траумите на животот

Романот „Сара и заборавениот плоштад“ од Зоран Пеневски, нѐ воведува во исклучително несекојдневна проблематика, заради која романот се чита во еден здив. Овој роман има изразена авантуристичка и фантастична содржина, составена од петнаесет приказни, напишани од авторот Зоран Пеневски, а илустрирани со слики од Душан Павлиќ. Посебна вредност на романот му дава извонредниот спој на текстот и сликите.
Главен лик во романот „Сара и заборавениот плоштад“ е дванаесетгодишното девојче Сара, која за нејзиниот летен распуст сака да оди кај баба ѝ на гости, но наидува на “заборавениот плоштад” и таму се среќава со ликови кои пропатно се јавуваат во овој роман. Главен лик во овој роман е и птицата Бертолд, која живеела со бабата Кристина, и всушност посакува да биде мачор.
Светот на Сара додека ја бара баба ѝ, се одвива во еден нереален, фантастично-чудесен простор во кој таа се сретнува со нереални личности кои помалку или повеќе ѝ помагаат во потрагата по баба ѝ. Птицата Бертолд/Берти која си замислува дека е мачка е постојан нејзин придружник во текот на потрагата. Тие двајцата заедно ќе се сретнат со кралот на белите сенки, мајсторот од работилницата за поправка на детството, ќе влезат во музејот преполн со стари пишувачки машини, потоа во продавницата каде што порцеланските садови зборуваат и така натаму. Нивните средби се крајно необични и фантазерски со нереални разговори.