Микронуклеусниот тест – индикатор за хромозомска нестабилност и потенцијална генотоксичност

Вовед: Микронуклусниот тест како цитогенетска метода претставувава важен индикатор за хроничната изложеност на организмот на различни физички и хемиски агенси и потенцијална генотоксичност.
Цели на трудот: Со примена на микронуклеусниот тест да се направи скрининг на здрава хумана популација и да се укаже на потенцијалнато генотоксично дејство на различни хемиски и физички агенси од нашата непосредна животна средина.
Материјал и методи: Извршена е квантификација и квалификација на микронуклеуси во лимфоцити кај здрава хумана популација со примeна на микронуклеусниот тест.
Резулатати: Кај дел од популација е утврдено појава на микронуклеуси во бинуклеарни лимфоцити, но и други цитолошки промени како што се: нуклеоцитоплазматични мостови, нуклеарни пупки, појава на апоптични и некротични клетки кои упатуваат на потенцијална хромозомска нестабилност.
Заклучок: Секојдневната изложеност на организмот на различни хемиски и физички агенси условува генотоксични промени во организмот кои можат рано да се детектираат со цитогенетски методи како што е микронуклеусниот тест.