Враќање по изгубените траги: Егзодусот како идентитетска топографија

Овој труд го разгледува враќањето по егзодусот како процес на
реконструкција на идентитетот преку културна меморија и простор. Враќањето не
се сфаќа како физички чин, туку како симболичко патување низ сеќавањето, во кое
бегалецот повторно го пронаоѓа својот Дом во сеќавањето, јазикот и колективната
меморија. Преку анализа на наративите на Егејските Македонци и нивните книжевни
репрезентации, трудот ја разгледува топографијата на изгубените простори и начинот
на кој се гради нова културна географија на припадноста.