Еколошки и естетски принципи во проектирање на мали архитектонски структури во заштитени подрачја

Заштитените подрачја, како природните резервати, националните паркови и гео - парковите се атрактивни
локации на кои постојат еколошки, геолошки, морфолошки богатства, како и карактеристична флора и фауна. Ваквите
локалитети нудат можност за зачувување на културно – историското наследство, зачувување на геонаследството и
промоција на одржлив и едукативен туризам.
Во рамки на таквите локалитети од особена важност е планирањето на просторот, и лоцирањето на мали
архитектонски структури кои нема да влијаат врз околината, туку ќе се вклопат во неа. Таквите архитектонски
структури имаат за цел да помогнат во научно – истражувачки цели, да придонесат за подобрување на пристапот со
инфраструктурни објекти и објекти за управување. Овој труд ги става во фокус архитектонските структури како
составни делови на природните резервати, и има за цел да даде принципи за проектирање на вакви структури кои ќе
влијаат врз подобрување на одрживиот туризам и едукацијата.