Инциденца и хоспитален морталитет од венски тромбоемболизам

Резиме: Венскиот тромбоемболизам (ВТЕ) е потенцијално фатално заболување кое претставува голем здравствен проблем и една од најчестите причини за смртност во болниците. Иако може да ги погоди младите здрави лица ова нарушување најчесто се јавува кај пациенти кои претрпуваат многукратни трауми, хируршки интервенции, подолг временски период се имобилни или имаат состојба на хиперкоагулабилност. Како резултат на формирање на тромб во венската циркулација, венскиот тромбоемболизам се манифестира како длабока венска тромбоза (ДВТ) и белодробна емболија (БЕ). На глобално ниво, венскиот тромбоемболизам, клинички презентиран како ДВТ или БЕ, го завзема третото место по фреквентност во групата акутните кардиоваскуларни синдроми, после миокарден инфаркт и мозочен инсулт.
Цел: Целта на овој труд е да се прикаже бројот на дијагностицирани и лекувани пациенти со венски тромбоемболизам опфакајќи ги длабоката венска тромбоза и белодробната емболија во единица за интензивна нега, како и болничкиот морталитет.
Материјали и методи: Податоците се ретроградно се превземени од државниот завод за статистика, во периодот помеѓу 2013-2023 година. Во студијата беа вклучени пациенти хоспитализирани и лекувани со дијагноза за венски тромбоемболизам, опфакајќи ги ДВТ и БЕ.
Резултати: Во овој труд се вклучени 392 пациенти дијагностицирани и лекувани со дијагноза венски тромбоемболизам за период од 2013 до 2023 година во единица за интензивна нега. Од нив, 114 (29%) пациенти биле лекувани според протокол од белодробна емболија. Од вкупниот број, починале 26 пациенти, односно хоспиталниот морталитет изнесува 6,63%. Најголем број на пациенти до ВТЕ биле на возраст од 50-59години, 149 пациенти (38,01%) од вкупниот број.
Заклучок: И покрај достапноста на упатства засновани на докази што препорачуваат профилакса на ВТЕ, постои значителен јаз во имплементацијата, што го прави водечка причина за неочекувани смртни случаи во болница. Дополнително, повеќеслојната природа на факторите на ризик за ВТЕ, почнувајќи од минливи до перзистентни и испровоцирани до неиспровоцирани, ја отежнува навремента дијагноза на заболувањето. Истражувањето ја истакнува важноста од мултидисциплинарниот пристап во превземањето на различни превентивни мерки, вклучувајќи фармаколошки и механички опции, со цел да се намали инциденцата на ВТЕ, што ќе придонесе во намалување на хоспиталниот морталитет.
Клучни зборови: длабока венска тромбоза, белодробна емболија, венски тромбоемболизам, инциденца, морталитет