Значењето на циркулирачките нуклеински киселини во лабораториската дијагностика

Биолошките молекули како што се протеините и нуклеинските киселини (ДНК и РНК) претставуваат потенцијално прогностички биомаркери од причини што лесно се екстрахираат од различни биолошки материјали и постапката е брза и неинвазивна. РНК-и како биомаркери се посебно значајни бидејќи овозможуваат увид во динамиката на клеточниот циклус додека специфичните РНК како што се микроРНК (miRNA) и циркулирачката РНК се постабилни во различни телесни течности.
Одредувањето на циркулирачките нуклеински киселини како неинвазивни биомаркери има посебно значење во молекуларната лабораториска дијагностика, при дијагностицирање на голем број на заболувања посебно во делот на рано дијагностицирање на малигните заболувања.
miRNA се мали некодирачки едноверижни РНК молекули кои се изградени од 21 до 25 нуклеотиди кои учествуаат во регулацијата на експресијата на гените во посттранкрипциската фаза. Постојат илјада различни кодови на miRNA во човечкиот геном кои се директно вклучени во процесот на клеточна диференцијација, пролиферација и апоптоза. Од тие причини нивната различна експресија е специфична за одредени ткива, што ги потврдува како важен предиктор за патогенезата на различни заболувања (малигни, срцеви, бурежни, неуродегенеративни, дијабетес итн).