Менталното здравје и менталните болести низ филмската уметност

Психијатријата и кинематографијата се природно испреплетени во секоја смисла. И едната и другата дисциплина (наука и жанр) растеле паралелно од раните години на 20 век и достигнале сега веќе подеднаква возраст. Психотерапевтите отсекогаш биле плодно креативно тло за режисерите и сценаристите, претставувајќи некој вид интерпретативен бајпас на една првенствено визуелна уметност. Низ годините наназад светските искуства на врвни универзитети покажале дека филмот е моќен медиум за едуцирање на студенти од медицина, клиничка психологија, неврологија, психотерапија и советување, вклучително и психоедукација на пациенти и едуцирање на аудиториумот за фасцинантниот свет на психопатологијата. Во целосното човечко перцептивно искуство скоро ништо толку не нè заокупира со информации или не нѝ ги евоцира емоциите како што е тоа визуелното доживување. Филмските уметници остваруваат богатство на визуелно доживување, комбинирајќи го со аудитивни стимулуси, креирајќи со тоа ултимативно искуство на сон: филмот.